Το Σύνταγμα της χώρας μας αποτελεί
ως γνωστόν, εν σπέρματι η εν δυνάμει τον πυρήνα, ο οποίος ρυθμίζει ,
όλες τις εκδηλώσεις και εκφάνσεις της ζωής μας, και προσδιορίζει, με
τις προβλέψεις του, τη μορφή και το περιεχόμενο του πολιτεύματος, μέσω
του οποίου κατοχυρώνεται ή διασφαλίζεται το πάγιο νομικό μας σύστημα
και η λειτουργία του, ενώ παράλληλα διαμορφώνει, τις πάγιες κοινωνικές
δομές, τους κανόνες, τις αρχές και τις αξίες, και τέλος τη ρύθμιση ή
ανάπτυξη των μεταξύ τους σχέσεων ή τις μεταξύ αυτών και του Κράτους .
Το Σύνταγμα της χώρας μας, προβλέπει ακόμη την νόμιμη αναθεώρηση του, σύμφωνα και έπειτα από την τήρηση μιας ειδικής διαδικασίας, ώστε με αυτόν τον τρόπο, να μην κινδυνεύει ή ειρηνική κοινωνική μας συμβίωσης και κατ΄ουσία να μην διαταράσσεται «η ηγετική τάξη της χώρας και η αναπαραγωγή της» δηλ. το πολιτικό κατεστημένο με όλες τις αποχρώσεις του .
Το Σύνταγμα της χώρας μας, προβλέπει ακόμη την νόμιμη αναθεώρηση του, σύμφωνα και έπειτα από την τήρηση μιας ειδικής διαδικασίας, ώστε με αυτόν τον τρόπο, να μην κινδυνεύει ή ειρηνική κοινωνική μας συμβίωσης και κατ΄ουσία να μην διαταράσσεται «η ηγετική τάξη της χώρας και η αναπαραγωγή της» δηλ. το πολιτικό κατεστημένο με όλες τις αποχρώσεις του .
Σήμερα ενόψει της γενικής κρίσης και
παρακμής της χώρας μας, η αναθεώρηση του Συν/τος δηλ. η τροποποίηση,
προσθήκη, ερμηνεία ή κι’ αποσαφήνιση των σχετικών του προβλέψεων, για
την οποία ,πριν από λίγα χρόνια, ήταν σύμφωνα όλα τα πολιτικά
κόμματα, πλην όμως ματαιώθηκε η καλύτερα δεν ολοκληρώθηκε, λόγω της
κομματικής αντιπαλότητας και του πολιτικού κομματικού κόστους, έχει
καταστεί επιτακτική, ενώ αν είχε ολοκληρωθεί και μάλιστα στην έκταση
που προτείνουμε, δεν θα είχαμε φθάσει στην σημερινή κρίση και παρακμή.
Η αναθεώρηση λοιπόν αποτελεί, κατά την άποψή μου, ευκαιρία για την ανάκαμψη από την κρίση, ή αν θέλετε τον κύριο μοχλό, η το εφαλτήριο για την ανάπτυξη, τον εκσυγχρονισμό και την ανασύνταξη των θεσμών της χώρας μας ,για την οποίαν θα πρέπει να ετοιμαστούμε από σήμερα, με ένα δημόσιο διάλογο, μια και ματαιώθηκε η τελευταία αναθεώρηση και ευτυχώς θα έλεγα, γιατί θα μας παγίδευε, στην αναπαραγωγή του ξεπερασμένου, διεφθαρμένου και φαύλου συστήματος ,που αποτελεί την κύρια αιτία της σημερινής κρίσης και παρακμής της χώρας μας.
Πριν όμως περάσουμε στην εξέταση των επί μέρους διατάξεων του Συν/τος οι οποίες απαιτούν αναθεώρηση, θα πρέπει να πούμε ότι επειδή το πλήρωμα τού χρόνου αργεί ,η Κυβέρνηση θα πρέπει με τη συνεργασία και των άλλων πολιτικών φορέων να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία, ώστε να καλυφθούν με Νόμο, όσον είναι επιτρεπτό, οι αναθεωρητέες διατάξεις.
Βέβαια οι θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματός μας, που αναφέρονται στο άρθρο 1 του Συν/τος και ανάγονται, στη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος, ως Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, στη λαϊκή κυριαρχία, στην πηγή και άσκηση των εξουσιών από το λαό, υπέρ του λαού και του έθνους, στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, περί της αξίας του ανθρώπου, στο άρθρο 4 παρ. 1 και 7 περί της αξίας του ανθρώπου, στο άρθρο 4 παρ. 1 και 7 περί της ισότητας των Ελλήνων, στο άρθρο 5 παρ. 1 και 3 περί της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και ελευθερίας του ατόμου, στο άρθρο 13 παρ. 1 περί της θρησκευτικής ελευθερίας και τέλος στο άρθρο 26 περί της διάκρισης των εξουσιών, δεν υπόκεινται στην Αναθεωρητική διαδικασία αλλά στην Συντακτική ,για αυτό έχουμε προτείνει από πολλά χρόνια τώρα, να ετοιμάσουμε τη χώρα για Συντακτική Εθνοσυνέλευση, με σκοπό να αποκτήσουμε, επί τέλους, ένα σύγχρονο, προοδευτικό, κοινωνικό, αποτελεσματικό και πάγιο Φιλελεύθερο καθεστώς, σύμφωνα με τα ιστορικά και σύγχρονα δεδομένα..
Ήδη ως γνωστό τα κόμματα της Βουλής, στην τελευταία συζήτηση για την αναθεώρηση, ενώ είχαν όπως είπαμε καταθέσει τις προτάσεις τους, σύμφωνα με τη διαδικασία τού άρθρου 110 του Συν/τος, εντούτοις υπαναχώρησαν, αναλογιζόμενα το πολιτικό κομματικό τους κόστος, με συνέπεια, σήμερα να βρισκόμαστε ενώπιον μιας επιτακτικής ανάγκης, για μια ριζική και νόμιμη αναθεώρηση, γιατί ακούγονται δυστυχώς πολλά, ενώ « εχθροί, σύμμαχοι και εταίροι», εντός και εκτός της χώρας μας καραδοκούν.
Οι υπό αναθεώρηση λοιπόν διατάξεις, οι οποίες κατά την γνώμη μας, συνέβαλαν στη σημερινή κρίση, ανάγονται στα κάτωθι θέματα ήτοι.
1. α]Περί της Προεδρευομένης, αντί της υφισταμένης Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, δηλ. περί του τρόπου εκλογής του προέδρου και των αρμοδιοτήτων αυτού, ως ρυθμιστή του πολιτεύματος, από το λαό, για να μπορεί να συγκρατεί και να ποδηγετεί ,τον οποιονδήποτε πρωθυπουργό, από τις τυχόν παράνομες η αυθαίρετες δραστηριότητες του, όπως π.χ. υπέρβαση, εκτροπή η κατάχρηση εξουσίας.
β]Ο Πρόεδρος θα πρέπει να είναι Έλληνας πολίτης, από μητέρα και πατέρα και όχι Έλληνας, μετά από πολιτογράφηση κτλ.
2) Περί του εκλογικού νόμου, εκλογή βουλευτών, πολιτική καριέρα, λειτουργία των πολιτικών κομμάτων και χρηματοδότησή τους από τον Κρατικό προϋπολογισμό, που πρέπει να αναθεωρηθούν ριζικά.
3] Η άσκηση του βουλευτικού αξιώματος δηλ. της εκπροσώπησης του λαού, είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα.
4) Περί της λειτουργίας της Βουλής, συγκρότησης της Κυβέρνησης, προνόμια, ασυλίες, αμνηστίες και παραγραφές εγκληματικών πράξεων Υπουργών, βουλευτών και των συνεργατών τους, για τους οποίους δεν θα πρέπει να υπάρχει ευνοϊκή μεταχείριση, αλλά απεναντίας η τιμωρία τους να είναι υποδειγματική. Τα εγκλήματά τους κατά του Έθνους των Ελλήνων, τής Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ελληνικού λαού, να εξομοιώνονται με τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και δεν παραγράφονται και δεν αμνηστεύονται, όσα χρόνια και αν περάσουν. .
5) Περί αναδείξεως της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και διάκρισης των εξουσιών. Η ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης θα πρέπει να γίνεται από το ίδιο το σώμα των Δικαστών, το οποίο θα συντάσσει και τον πίνακα προαγωγών ,με σαφή συνταγματική πρόβλεψη.
6) Περί των σχέσεων εκκλησίας και πολιτείας, λόγω του ότι το θρήσκευμα αποτελεί θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα, επιβάλλεται η πρόβλεψη βέβαια του διακριτού ρόλου, Εκκλησίας και Πολιτείας, πλήν όμως δεν θα πρέπει να παραβλέπεται το θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας του λαού, των παραδόσεων του και των δύο χιλιάδων χρόνων του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.
7) Περί ιδρύσεως του Συνταγματικού Δικαστηρίου, με σύνθεση δικαστών αυτού, από προσωπικότητες του μεγαλύτερου ηθικού κύρους ,με ανώτατα επιστημονικά προσόντα , εγνωσμένης νομικής κατάρτισης και πείρας , υγειών και ακεραίου χαρακτήρα.
8]) Περί των ατομικών αστικών, πολιτικών, κοινωνικών και περιβαλοντογικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των Ελλήνων. Η ισότητα π.χ. απέναντι στους νόμους να διασφαλίζεται διά νόμου, του αξιώματος να είναι κάποιος Έλληνας προϋποθέτει πέραν των άλλων, που προβλέπει ο νόμος περί ιθαγενείας, και την εκτέλεση καθηκόντων και υποχρεώσεων απέναντι στη χώρα, ενώ παράλληλα θα πρέπει να επιβάλλεται ρητώς η απομάκρυνση από δραστηριότητες του οιουδήποτε που στρέφονται εναντίον της χώρας, και στην άμεση αφαίρεση της Ελληνικής ιθαγένειας. ΟΙ εύποροι Έλληνες επιβάλλεται να έχουν αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι στο Κράτος και κυρίως αυτών που ο πλούτος τους προέρχεται από δραστηριότητες που ασκούνται κατά παραχώρηση του Κράτους. Η καθ’ οιονδήποτε τρόπο, κλοπή, υφαίρεση, καταλήστευση η κατάχρηση δημοσίου χρήματος, συνεπάγεται αυστηρές ποινές και ανάλογα με την εγκληματική πράξη, μέχρι και της ποινής του θανάτου. Η παράθεση ανωτέρω των αναθεωρητέων διατάξεων του Συν/τος, κάποιες εκ των οποίων πρότειναν και τα κόμματα, με τις όποιες παραλλαγές τους, καταλαμβάνουν ένα ευρύτατο φάσμα του Συν/τος, πού αποδεικνύει ότι πράγματι το ισχύον Συν/γμά μας, είναι ξεπερασμένο και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας μας, πέραν από του <να διασφαλίζει το κατεστημένο της χώρας μας και την αναπαραγωγή του.>
Για αυτό και εμείς σήμερα, θα προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε, όπως είπαμε, τις υπό αναθεώρηση διατάξεις, που νομίζουμε ότι συνέβαλαν στη κρίση και την παρακμή του πολιτικού μας συστήματος, και οι οποίες εάν αναθεωρηθούν ,όπως προτείνουμε, μπορεί να αποτελέσουν τον μοχλό διεξόδου από την κρίση και εφαλτήριο, για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Τέλος και πριν μπούμε στην διατύπωση των επιμέρους προτάσεών μας, θα πρέπει να πούμε, ότι η ανάγκη για μια ειρηνική επανάσταση, που θα καταλύσει το σάπιο, θα υπερπηδήσει την παρακμή, και θα εξαγνίσει τη χώρα μας, για να γεννήσει το νέο και το υγιές, προυποθέτει την κάθαρση και τιμωρία, των υπευθύνων, για να έχει τη συναίνεση του λαού ,του πάντα ευκολόπιστου και πάντα προδομένου, αλλά και των έντιμων πολιτικών και εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά, διαφορετικά η οποιαδήποτε προσπάθεια θα καταλήξει σε αποτυχία ,με χειρότερες δυσμενείς συνέπειες.
Το Σύνταγμά μας λοιπόν ,πιστεύω ότι , θα πρέπει να αρχίζει με τη προσθήκη ενός προοιμίου , που δεν υπάρχει σήμερα, με το οποίο θα προσδιορίζονται οι βασικές αρχές, οι αξίες και οι σκοποί της κοινωνικής μας συμβίωσης δηλ. οι βάσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία θα πρέπει να διακηρύττει, την Εθνική Ανεξαρτησία, τη Λαϊκή Κυριαρχία , την Εδαφική της Ακεραιότητα και τους Αγώνες των Ελλήνων για Εθνική Απελευθέρωση και Ολοκλήρωση , ώστε να υπάρχει «ο μπούσουλας», η κατεύθυνση για κάθε Έλληνα και κυρίως για εκείνους που ασκούν την εξουσία κατ΄ εντολή του Λαού και του Έθνους των Ελλήνων, γιατί όπως φαίνεται, τον έχουμε ξεχάσει, ή επιτηδείως τον παραβλέπουμε, για ιδιοτελείς σκοπούς η χάριν εταιρικών η συμμαχικών στόχων.
. Το προοίμιο λοιπόν του Συν/τος, θα πρέπει κατά την άποψή μας, να προβλέπει περίπου τα κάτωθι, ήτοι :
1) Η Ελλάδα είναι κυρίαρχο, αυτόνομο, αδέσμευτο και ανεξάρτητο κράτος, μέλος της Διεθνούς Κοινότητας.
2) Η Ελλάδα είναι δημοκρατική πολιτεία και οι πολίτες της απολαμβάνουν με ισότητα, ισονομία και ελευθερία αδιακρίτως όλα τα ατομικά τους δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, που αποτελούν κατάκτηση των ανθρώπων του 21ού αιώνα.
3) Η Ελλάδα, έχει σαν θεμελιώδες αυτής στήριγμα τον λαό της, την ελληνο-ορθόδοξη πίστη και το αναλλοίωτο, ακατάλυτο και διαχρονικό ελληνικό πνευματικό πολιτισμό της.
4) Η Ελλάδα, στηρίζει την κοινωνική της συνοχή και πρόοδο, με ειρηνική συμβίωση, ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία, δημοκρατία και με κατάργηση της πάσης εκμετάλλευσης των Ελλήνων.
5) Η Ελλάδα, διασφαλίζει την κοινωνική και δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας με κοινωνική πρόνοια, πνευματική καλλιέργεια, δικαιοσύνη αλληλεγγύη και κρατική προστασία.
6) Η Ελλάδα, βασίζει την εθνική της άμυνα από εξωτερικούς κινδύνους στο λαό της και στην ανεξάρτητη στρατιωτική της ισχύ, την οποίαν και αναπτύσσει, ώστε να είναι ανώτερη και αποτελεσματική έναντι των εχθρών της, ενώ παράλληλα συμμαχεί και συντονίζει το βήμα της με τις άλλες χώρες, που σέβονται τη χώρα μας, τα νόμιμα συμφέροντα και δικαιώματά της, καθώς επίσης και τα δικαιώματα των άλλων χωρών, σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
7) Η Ελλάδα εξασφαλίζει στα Ελληνόπουλα την Ελληνική και ανθρωποκεντρική παιδεία, την γνώση της Ελληνικής Ιστορίας και του Ελληνικού Πολιτισμού.
8) Η Ελλάδα, δεν εκχωρεί και δεν παραιτείται των ιστορικών της δικαιωμάτων και επιδιώκει πάντα την εθνική της ολοκλήρωση και την ιστορική της αποκατάσταση.
9) Η Ελλάδα, στην οποίαν γεννήθηκε και ανατράφηκε ο ανθρώπινος πολιτισμος, διατηρεί, καλλιεργεί και προάγει στο εσωτερικό της τον Ελληνικό πνευματικό πολιτισμό και επιδιώκει την εξάπλωσή του, σε ολόκληρο τον κόσμο και
10) Η Ελλάδα αποτελεί το υπέρτατο αγαθό όλων των απανταχού Ελλήνων πατριωτών , για αυτό επιβάλλεται η συνεχής προστασία της, η αέναη παρουσία της στον κόσμο, η εθνική της ολοκλήρωση και η εξάπλωση του πανανθρώπινου Ελληνικού πολιτισμού.
Οι παραπάνω αρχές, λιτές στη διατύπωση, αλλά ευρύτατες στην έννοιά τους και στους σκοπούς τους, θα πρέπει να τεθούν στο προοίμιο του Συν/τος ώστε να αποτελούν το φάρο έμπνευσης όλων των Ελλήνων, προς τον οποίο θα πρέπει να κατευθύνουν τις προσπάθειές τους και να προσανατολίζουν την δράση τους.
Προτάσεις Αναθεώρησης στο κείμενο του Συντάγματος
Τροποποίηση του Αρθρου 1παρ.1
Το πολίτευμα της Ελλάδος είναι Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και όχι Προεδρευομένη. Με την αλλαγή του πολιτεύματος και την μετατροπή της Προεδρευομένης Δημοκρατίας σε προεδρική, με διάρκεια 4ετούς θητείας και συνολικής 6ετούς, δηλ. η επανεκλογή του ιδίου Προέδρου περιορίζεται σε 2 έτη, και με την παροχή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εξουσιών και αρμοδιοτήτων, επιτυγχάνεται ο περιορισμός των αυθαιρεσιών, της υπέρβασης,εκτροπής η κατάχρησης εξουσίας του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, η εξισορρόπησης της διάκρισης των εξουσιών, η σύγχυση των οποίων προκαλεί δυσμενείς συνέπειες στη χώρα.
Με την τροποποίηση αυτή τίθεται ένα εμπόδιο στις παρεμβάσεις του κράτους στις υποθέσεις της εκκλησίας και ιδιαίτερα στο θρησκευτικό συναίσθημα του Ελληνικού λαού ,που αποτελεί και θεμελιώδες ατομικό του δικαίωμα. προστατευόμενο από το διεθνές εθιμικό και συμβατικό δίκαιο, και συνεπώς, το κράτος δεν μπορεί και δεν δικαιούται να παρεμβαίνει , να προσδιορίζει ή να απαγορεύει την άσκησή του ή να επιβάλει θρησκευτικές διακρίσεις μεταξύ των θρησκευομένων, ή εύνοιες υπέρ άλλων θρησκευτικών μειοψηφιών ή αιρέσεων, ώστε να αποφεύγεται η εμπλοκή της κοσμικής με την θρησκευτική εξουσία, για την καλύτερη και απρόσκοπτη λειτουργία τους.
Τροποποίηση και ανασύνταξη του Άρθρου 4
Στο άρθρο 4 να τεθεί παράγραφος που να ορίζει ότι :
«Η ισότητα των Ελλήνων ενώπιον των Νόμων, προστατεύεται δια νόμου. Να τροποποιηθεί η παρ. 3 του άρθρου αυτού και να προστεθεί παράγραφος, η οποία να ορίζει ότι δεν μπορούν και δεν δικαιούνται να είναι ή να γίνουν Έλληνες όσοι στρέφονται κατά του Έθνους των Ελλήνων ,της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Ελλήνων πολιτών και ότι εκπίπτουν του «αξιώματος» να είναι Έλληνες, εφ’ όσον αποδειχθεί ότι η δράση των στο εσωτερικό ή το εξωτερικό, είχε βλαβερές συνέπειες για τη χώρα μας , πέρα από τις οποιεσδήποτε άλλες κυρώσεις, που μπορεί να συνεπάγεται η δραστηριότητά τους.
Να τεθεί παράγραφος που να ορίζει ότι, «Οι εύποροι έλληνες έχουν ηυξημένα καθήκοντα απέναντι της Ελλάδας και κυρίως αυτοί που ο πλουτισμός τους προέρχεται από δραστηριότητες που προέρχονται από παραχωρήσεις η εκχωρήσεις του Ελληνικού Κράτους.
Τροποποίηση Άρθρου 5.
Να τροποποιηθεί το άρθρο 5, και να τεθεί παράγραφος η οποία να ορίζει ότι : «Απαγορεύεται η παράνομη είσοδος αλλοδαπού στη χώρα μας και η παραμονή τους χωρίς άδεια από τις αρμόδιες αρχές.¨>>. Κανένας αλλοδαπός δεν παραμένει στη χώρα μας χωρίς να ασκεί κάποια ΄εργασία και χωρίς να συμβάλλει στην παραγωγική ανάπτυξη αυτής», πέραν εκείνων, που αποδεδειγμένως έρχονται για τουριστικούς λόγους, ως ο νόμος ορίζει.
Τροποποίηση Άρθρου 7.
Να τροποποιηθεί το άρθρο 7 και να τεθεί παράγραφος που να ορίζει ότι : « λόγω εξαχρείωσης των ηθών, αυξήσεως της εγκληματικότητας, του λαθρεμπορίου, των ναρκωτικών, των μεταναστών, των οικονομικών σκανδάλων και της κατάχρησης του δημοσίου χρήματος», επαναφέρεται η ποινή του θανάτου και μπορεί να επιβληθεί ανάλογα με το διαπραχθέν έγκλημα ..
Τροποποίηση Άρθρου 13
Να τροποποιηθεί και να ανασυνταχθεί το άρθρο 13 και να τεθεί παράγραφος η οποία να ορίζει ότι :«Όλοι οι Έλληνες αρτιμελείς και υγιείς, υπηρετούν στον Ελληνικό στρατό, ουδείς εξαιρείται ένεκα θρησκευτικών, πολιτικών, πνευματικών ή άλλων λόγων συνείδησης από την υποχρέωση να υπηρετήσει στον στρατό. Οι σωματικώς και ψυχικώς πάσχοντες πολίτες τοποθετούνται, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής τους θητείας, σε ανάλογες βοηθητικές υπηρεσίες. Όλοι οι Έλληνες υπηρετούν την θητεία τους μετά το λύκειο και σε κάθε περίπτωση μετά το 21ο έτος της ηλικίας τους. Όλοι οι Έλληνες που εκπληρώνουν τη στρατιωτική τους θητεία , στρατιωτική εκπαίδευση ετοιμότητας πολέμου. Όσοι εκ των Ελλήνων δεν υπηρετούν τη θητεία τους στον ελληνικό στρατό, στερούνται των δικαιωμάτων τους έναντι της πολιτείας και δη της άσκησης δημοσίου λειτουργήματος, ή ανάληψη δημοσίων έργων ή παροχών. Οι αλλοδαποί που επιθυμούν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια εφ’όσον είναι μέχρι 30 ετών, πρέπει προηγουμένως να υπηρετήσουν στις ένοπλες δυνάμεις ή εφ’όσον είναι μεγαλύτερης ηλικίας θα πρέπει να προσφέρουν κοινωνικό έργο σε ανάλογες δημόσιες ή κοινοτικές υπηρεσίες.
Η διάταξη αυτή θεωρείται αναγκαία, για να σταματήσει το αίσχος που γίνεται σήμερα, τα παιδιά των πλουσίων ή των πολιτικώς ισχυρών, , να αποφεύγουν να υπηρετούν στο στρατό, επικαλούμενοι χίλιους δύο λόγους, και κυρίως διαμονή ή σπουδές στο εξωτερικό.
Τροποποίηση του Άρθρου 14.
Στο άρθρο 14 θα πρέπει να τεθεί παράγραφος η οποία να ορίζει ότι : «Άτομα, ενώσεις προσώπων, ή νομικά πρόσωπα, δεν επιτρέπεται να συγκεντρώνουν δύναμη μέσω μαζικής ενημέρωσης, εντύπων, τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών σταθμών, κτλ. που φθάνουν στο επίπεδο μονοπώλησης της πληροφόρησης ή ενημέρωσης ενός σημαντικού αριθμού πληθυσμού της χώρας», σύμφωνα με τις εκάστοτε προβλέψεις του Νόμου.
Τροποποίηση του Άρθρου 16.
Στο άρθρο 16 να υπάρξει πρόβλεψη για δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση, χωρίς περιορισμούς που αντιστρατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο οιοσδήποτε περιορισμός η κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης επέρχεται εάν κι εφ’όσον υπονομεύει το Ελληνικό Κράτος η αντιστρατεύεται την Ελληνική παιδεία και τον Ελληνικό Πολιτισμό.
Τροποποίηση του Άρθρου 21.
Στο άρθρο 21 να τεθεί παράγραφος, η οποία να προβλέπει ότι : «Τα Ελληνόπουλα μέχρι την ηλικία των 21 ετών, εάν στερούνται της οικογενειακής τους προστασίας (οικονομικής, υγιεινής, πνευματικής παιδείας κ.τ.λ.) νόμιμα, ή μη, εξώγαμα η υιοθετημένα ., τελούν υπό την έμπρακτη και φροντίδα και προστασία του Κράτους ως ο Νόμος ορίζει και ειδικώτερα ,στην περίπτωση που το Κράτος δεν είναι σε θέση να τους παράσχει εργασία, εξ’ αντικειμενικών συνθηκών, υποχρεούται να παρέχει σε κάθε άνεργο, επίδομα ανεργίας ανάλογα με τα προστατευόμενα μέλη της οικογενείας του, και καθ’όλη τη διάρκεια της ανεργίας του, διαπιστωμένης από τα γραφεία ανεργίας.
Τροποποίηση του Άρθρου 22.
Στο άρθρο 22 να τεθεί παράγραφος η οποία να ορίζει ότι :
«Το Κράτος, εφ’ όσον δεν είναι σε θέση να παράσχει εργασία στους ανέργους και επιθυμούντες να εργασθούν, οφείλει να τους παράσχει τα βασικά οικονομικά μέσα για τη συντήρησή τους, ως ο Νόμος ορίζει».
Τροποποίηση Άρθρου 29.
Στο άρθρο 29 θα πρέπει η παρ. 2 να καταργηθεί, καθ’ όσον έρχεται σε αντίθεση με την ισονομία, ισοπολιτεία και την παροχή ίσων ευκαιριών στους Έλληνες και τούτο γιατί προβλέπει περί της οικονομικής ενισχύσεως των κομμάτων από το Κράτος, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ισότητας κτλ. των Ελλήνων, γιατί αυτό αποτελεί εύνοια και διάκριση μεταξύ εκείνων που έχουν ήδη ιδρύσει ή κληρονομήσει ένα κόμμα, από εκείνους που δεν έχουν, πλην όμως επιθυμούν να ασχοληθούν με τα κοινά. Επίσης η ενίσχυση των υπαρχόντων κομμάτων και μάλιστα των μεγαλυτέρων σε βάρος των νεοϊδρυομένων και των μικρών κομμάτων, πρέπει να καταργηθεί. Τέλος, η δημόσια τηλεόραση οφείλει να προβάλλει τις αρχές,τους σκοπούς και τις αξίες όλων των κομμάτων, εάν κι εφ’ όσον πληρούν τις προϋποθέσεις ιδρύσεώς των, μετά από ελεγκτική απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, όπως ορίζει ο Νόμος.
Θα πρέπει ακόμη να καταργηθούν όλες οι Συνταγματικές κές προβλέψεις περί «πολιτικών κομμάτων» και τούτο γιατί τα κόμματα :
α) Διαιρούν τον λαό, και υποδαυλίζουν το μεγάλο μειονέκτημα της Ελληνικής φυλής που είναι η διχόνοια και ο φθόνος. Ενώ όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι μεγαλουργούν.
β) Έχει επέλθει σύγκληση των κομματικών τους διαφορών, με την κατάρρευση των ιδεολογιών και την επικράτηση παγκοσμίως του φιλελευθερισμού, με τις διάφορες αποχρώσεις του..
γ) Η επικράτηση παγκοσμίως του Φιλελευθερισμού και η τεχνολογική επανάσταση, μπορούν να επιλύσουν καλύτερα τα προβλήματα των λαών, από τις συντεχνίες των πολιτικών κομμάτων.
δ) Τα κόμματα υπονομεύουν, το ένα τις προσπάθειες του άλλου και δημιουργούν διαλυτικές τάσεις στην κοινωνία τόσο της πόλης, όσο και του πιο μικρού χωριού.
ε) Η κομματική επιλογή, έρχεται σε αντίθεση με την αξιοκρατική, με συνέπεια να διοικούν οι ανάξιοι <σφογκοκολάριοι> του αρχηγού, του κόμματος και της κλίκας αντί να διοικούν οι άριστοι και
στ) Νοθεύουν με την παρεμβολή τους, την λαϊκή κυριαρχία, διαστρεβλώνουν τη βούληση του λαού και χάριν του κομματικού συμφέροντος, οδηγούν πολλές φορές σε ενέργειες αντίθετες προς τα συμφέροντα του έθνους και του λαού.
Η αναθεώρηση λοιπόν αποτελεί, κατά την άποψή μου, ευκαιρία για την ανάκαμψη από την κρίση, ή αν θέλετε τον κύριο μοχλό, η το εφαλτήριο για την ανάπτυξη, τον εκσυγχρονισμό και την ανασύνταξη των θεσμών της χώρας μας ,για την οποίαν θα πρέπει να ετοιμαστούμε από σήμερα, με ένα δημόσιο διάλογο, μια και ματαιώθηκε η τελευταία αναθεώρηση και ευτυχώς θα έλεγα, γιατί θα μας παγίδευε, στην αναπαραγωγή του ξεπερασμένου, διεφθαρμένου και φαύλου συστήματος ,που αποτελεί την κύρια αιτία της σημερινής κρίσης και παρακμής της χώρας μας.
Πριν όμως περάσουμε στην εξέταση των επί μέρους διατάξεων του Συν/τος οι οποίες απαιτούν αναθεώρηση, θα πρέπει να πούμε ότι επειδή το πλήρωμα τού χρόνου αργεί ,η Κυβέρνηση θα πρέπει με τη συνεργασία και των άλλων πολιτικών φορέων να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία, ώστε να καλυφθούν με Νόμο, όσον είναι επιτρεπτό, οι αναθεωρητέες διατάξεις.
Βέβαια οι θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματός μας, που αναφέρονται στο άρθρο 1 του Συν/τος και ανάγονται, στη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος, ως Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, στη λαϊκή κυριαρχία, στην πηγή και άσκηση των εξουσιών από το λαό, υπέρ του λαού και του έθνους, στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, περί της αξίας του ανθρώπου, στο άρθρο 4 παρ. 1 και 7 περί της αξίας του ανθρώπου, στο άρθρο 4 παρ. 1 και 7 περί της ισότητας των Ελλήνων, στο άρθρο 5 παρ. 1 και 3 περί της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και ελευθερίας του ατόμου, στο άρθρο 13 παρ. 1 περί της θρησκευτικής ελευθερίας και τέλος στο άρθρο 26 περί της διάκρισης των εξουσιών, δεν υπόκεινται στην Αναθεωρητική διαδικασία αλλά στην Συντακτική ,για αυτό έχουμε προτείνει από πολλά χρόνια τώρα, να ετοιμάσουμε τη χώρα για Συντακτική Εθνοσυνέλευση, με σκοπό να αποκτήσουμε, επί τέλους, ένα σύγχρονο, προοδευτικό, κοινωνικό, αποτελεσματικό και πάγιο Φιλελεύθερο καθεστώς, σύμφωνα με τα ιστορικά και σύγχρονα δεδομένα..
Ήδη ως γνωστό τα κόμματα της Βουλής, στην τελευταία συζήτηση για την αναθεώρηση, ενώ είχαν όπως είπαμε καταθέσει τις προτάσεις τους, σύμφωνα με τη διαδικασία τού άρθρου 110 του Συν/τος, εντούτοις υπαναχώρησαν, αναλογιζόμενα το πολιτικό κομματικό τους κόστος, με συνέπεια, σήμερα να βρισκόμαστε ενώπιον μιας επιτακτικής ανάγκης, για μια ριζική και νόμιμη αναθεώρηση, γιατί ακούγονται δυστυχώς πολλά, ενώ « εχθροί, σύμμαχοι και εταίροι», εντός και εκτός της χώρας μας καραδοκούν.
Οι υπό αναθεώρηση λοιπόν διατάξεις, οι οποίες κατά την γνώμη μας, συνέβαλαν στη σημερινή κρίση, ανάγονται στα κάτωθι θέματα ήτοι.
1. α]Περί της Προεδρευομένης, αντί της υφισταμένης Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, δηλ. περί του τρόπου εκλογής του προέδρου και των αρμοδιοτήτων αυτού, ως ρυθμιστή του πολιτεύματος, από το λαό, για να μπορεί να συγκρατεί και να ποδηγετεί ,τον οποιονδήποτε πρωθυπουργό, από τις τυχόν παράνομες η αυθαίρετες δραστηριότητες του, όπως π.χ. υπέρβαση, εκτροπή η κατάχρηση εξουσίας.
β]Ο Πρόεδρος θα πρέπει να είναι Έλληνας πολίτης, από μητέρα και πατέρα και όχι Έλληνας, μετά από πολιτογράφηση κτλ.
2) Περί του εκλογικού νόμου, εκλογή βουλευτών, πολιτική καριέρα, λειτουργία των πολιτικών κομμάτων και χρηματοδότησή τους από τον Κρατικό προϋπολογισμό, που πρέπει να αναθεωρηθούν ριζικά.
3] Η άσκηση του βουλευτικού αξιώματος δηλ. της εκπροσώπησης του λαού, είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα.
4) Περί της λειτουργίας της Βουλής, συγκρότησης της Κυβέρνησης, προνόμια, ασυλίες, αμνηστίες και παραγραφές εγκληματικών πράξεων Υπουργών, βουλευτών και των συνεργατών τους, για τους οποίους δεν θα πρέπει να υπάρχει ευνοϊκή μεταχείριση, αλλά απεναντίας η τιμωρία τους να είναι υποδειγματική. Τα εγκλήματά τους κατά του Έθνους των Ελλήνων, τής Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ελληνικού λαού, να εξομοιώνονται με τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και δεν παραγράφονται και δεν αμνηστεύονται, όσα χρόνια και αν περάσουν. .
5) Περί αναδείξεως της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και διάκρισης των εξουσιών. Η ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης θα πρέπει να γίνεται από το ίδιο το σώμα των Δικαστών, το οποίο θα συντάσσει και τον πίνακα προαγωγών ,με σαφή συνταγματική πρόβλεψη.
6) Περί των σχέσεων εκκλησίας και πολιτείας, λόγω του ότι το θρήσκευμα αποτελεί θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα, επιβάλλεται η πρόβλεψη βέβαια του διακριτού ρόλου, Εκκλησίας και Πολιτείας, πλήν όμως δεν θα πρέπει να παραβλέπεται το θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας του λαού, των παραδόσεων του και των δύο χιλιάδων χρόνων του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.
7) Περί ιδρύσεως του Συνταγματικού Δικαστηρίου, με σύνθεση δικαστών αυτού, από προσωπικότητες του μεγαλύτερου ηθικού κύρους ,με ανώτατα επιστημονικά προσόντα , εγνωσμένης νομικής κατάρτισης και πείρας , υγειών και ακεραίου χαρακτήρα.
8]) Περί των ατομικών αστικών, πολιτικών, κοινωνικών και περιβαλοντογικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των Ελλήνων. Η ισότητα π.χ. απέναντι στους νόμους να διασφαλίζεται διά νόμου, του αξιώματος να είναι κάποιος Έλληνας προϋποθέτει πέραν των άλλων, που προβλέπει ο νόμος περί ιθαγενείας, και την εκτέλεση καθηκόντων και υποχρεώσεων απέναντι στη χώρα, ενώ παράλληλα θα πρέπει να επιβάλλεται ρητώς η απομάκρυνση από δραστηριότητες του οιουδήποτε που στρέφονται εναντίον της χώρας, και στην άμεση αφαίρεση της Ελληνικής ιθαγένειας. ΟΙ εύποροι Έλληνες επιβάλλεται να έχουν αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι στο Κράτος και κυρίως αυτών που ο πλούτος τους προέρχεται από δραστηριότητες που ασκούνται κατά παραχώρηση του Κράτους. Η καθ’ οιονδήποτε τρόπο, κλοπή, υφαίρεση, καταλήστευση η κατάχρηση δημοσίου χρήματος, συνεπάγεται αυστηρές ποινές και ανάλογα με την εγκληματική πράξη, μέχρι και της ποινής του θανάτου. Η παράθεση ανωτέρω των αναθεωρητέων διατάξεων του Συν/τος, κάποιες εκ των οποίων πρότειναν και τα κόμματα, με τις όποιες παραλλαγές τους, καταλαμβάνουν ένα ευρύτατο φάσμα του Συν/τος, πού αποδεικνύει ότι πράγματι το ισχύον Συν/γμά μας, είναι ξεπερασμένο και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας μας, πέραν από του <να διασφαλίζει το κατεστημένο της χώρας μας και την αναπαραγωγή του.>
Για αυτό και εμείς σήμερα, θα προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε, όπως είπαμε, τις υπό αναθεώρηση διατάξεις, που νομίζουμε ότι συνέβαλαν στη κρίση και την παρακμή του πολιτικού μας συστήματος, και οι οποίες εάν αναθεωρηθούν ,όπως προτείνουμε, μπορεί να αποτελέσουν τον μοχλό διεξόδου από την κρίση και εφαλτήριο, για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Τέλος και πριν μπούμε στην διατύπωση των επιμέρους προτάσεών μας, θα πρέπει να πούμε, ότι η ανάγκη για μια ειρηνική επανάσταση, που θα καταλύσει το σάπιο, θα υπερπηδήσει την παρακμή, και θα εξαγνίσει τη χώρα μας, για να γεννήσει το νέο και το υγιές, προυποθέτει την κάθαρση και τιμωρία, των υπευθύνων, για να έχει τη συναίνεση του λαού ,του πάντα ευκολόπιστου και πάντα προδομένου, αλλά και των έντιμων πολιτικών και εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά, διαφορετικά η οποιαδήποτε προσπάθεια θα καταλήξει σε αποτυχία ,με χειρότερες δυσμενείς συνέπειες.
Το Σύνταγμά μας λοιπόν ,πιστεύω ότι , θα πρέπει να αρχίζει με τη προσθήκη ενός προοιμίου , που δεν υπάρχει σήμερα, με το οποίο θα προσδιορίζονται οι βασικές αρχές, οι αξίες και οι σκοποί της κοινωνικής μας συμβίωσης δηλ. οι βάσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία θα πρέπει να διακηρύττει, την Εθνική Ανεξαρτησία, τη Λαϊκή Κυριαρχία , την Εδαφική της Ακεραιότητα και τους Αγώνες των Ελλήνων για Εθνική Απελευθέρωση και Ολοκλήρωση , ώστε να υπάρχει «ο μπούσουλας», η κατεύθυνση για κάθε Έλληνα και κυρίως για εκείνους που ασκούν την εξουσία κατ΄ εντολή του Λαού και του Έθνους των Ελλήνων, γιατί όπως φαίνεται, τον έχουμε ξεχάσει, ή επιτηδείως τον παραβλέπουμε, για ιδιοτελείς σκοπούς η χάριν εταιρικών η συμμαχικών στόχων.
. Το προοίμιο λοιπόν του Συν/τος, θα πρέπει κατά την άποψή μας, να προβλέπει περίπου τα κάτωθι, ήτοι :
1) Η Ελλάδα είναι κυρίαρχο, αυτόνομο, αδέσμευτο και ανεξάρτητο κράτος, μέλος της Διεθνούς Κοινότητας.
2) Η Ελλάδα είναι δημοκρατική πολιτεία και οι πολίτες της απολαμβάνουν με ισότητα, ισονομία και ελευθερία αδιακρίτως όλα τα ατομικά τους δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, που αποτελούν κατάκτηση των ανθρώπων του 21ού αιώνα.
3) Η Ελλάδα, έχει σαν θεμελιώδες αυτής στήριγμα τον λαό της, την ελληνο-ορθόδοξη πίστη και το αναλλοίωτο, ακατάλυτο και διαχρονικό ελληνικό πνευματικό πολιτισμό της.
4) Η Ελλάδα, στηρίζει την κοινωνική της συνοχή και πρόοδο, με ειρηνική συμβίωση, ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία, δημοκρατία και με κατάργηση της πάσης εκμετάλλευσης των Ελλήνων.
5) Η Ελλάδα, διασφαλίζει την κοινωνική και δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας με κοινωνική πρόνοια, πνευματική καλλιέργεια, δικαιοσύνη αλληλεγγύη και κρατική προστασία.
6) Η Ελλάδα, βασίζει την εθνική της άμυνα από εξωτερικούς κινδύνους στο λαό της και στην ανεξάρτητη στρατιωτική της ισχύ, την οποίαν και αναπτύσσει, ώστε να είναι ανώτερη και αποτελεσματική έναντι των εχθρών της, ενώ παράλληλα συμμαχεί και συντονίζει το βήμα της με τις άλλες χώρες, που σέβονται τη χώρα μας, τα νόμιμα συμφέροντα και δικαιώματά της, καθώς επίσης και τα δικαιώματα των άλλων χωρών, σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
7) Η Ελλάδα εξασφαλίζει στα Ελληνόπουλα την Ελληνική και ανθρωποκεντρική παιδεία, την γνώση της Ελληνικής Ιστορίας και του Ελληνικού Πολιτισμού.
8) Η Ελλάδα, δεν εκχωρεί και δεν παραιτείται των ιστορικών της δικαιωμάτων και επιδιώκει πάντα την εθνική της ολοκλήρωση και την ιστορική της αποκατάσταση.
9) Η Ελλάδα, στην οποίαν γεννήθηκε και ανατράφηκε ο ανθρώπινος πολιτισμος, διατηρεί, καλλιεργεί και προάγει στο εσωτερικό της τον Ελληνικό πνευματικό πολιτισμό και επιδιώκει την εξάπλωσή του, σε ολόκληρο τον κόσμο και
10) Η Ελλάδα αποτελεί το υπέρτατο αγαθό όλων των απανταχού Ελλήνων πατριωτών , για αυτό επιβάλλεται η συνεχής προστασία της, η αέναη παρουσία της στον κόσμο, η εθνική της ολοκλήρωση και η εξάπλωση του πανανθρώπινου Ελληνικού πολιτισμού.
Οι παραπάνω αρχές, λιτές στη διατύπωση, αλλά ευρύτατες στην έννοιά τους και στους σκοπούς τους, θα πρέπει να τεθούν στο προοίμιο του Συν/τος ώστε να αποτελούν το φάρο έμπνευσης όλων των Ελλήνων, προς τον οποίο θα πρέπει να κατευθύνουν τις προσπάθειές τους και να προσανατολίζουν την δράση τους.
Προτάσεις Αναθεώρησης στο κείμενο του Συντάγματος
Τροποποίηση του Αρθρου 1παρ.1
Το πολίτευμα της Ελλάδος είναι Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και όχι Προεδρευομένη. Με την αλλαγή του πολιτεύματος και την μετατροπή της Προεδρευομένης Δημοκρατίας σε προεδρική, με διάρκεια 4ετούς θητείας και συνολικής 6ετούς, δηλ. η επανεκλογή του ιδίου Προέδρου περιορίζεται σε 2 έτη, και με την παροχή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εξουσιών και αρμοδιοτήτων, επιτυγχάνεται ο περιορισμός των αυθαιρεσιών, της υπέρβασης,εκτροπής η κατάχρησης εξουσίας του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, η εξισορρόπησης της διάκρισης των εξουσιών, η σύγχυση των οποίων προκαλεί δυσμενείς συνέπειες στη χώρα.
Με την τροποποίηση αυτή τίθεται ένα εμπόδιο στις παρεμβάσεις του κράτους στις υποθέσεις της εκκλησίας και ιδιαίτερα στο θρησκευτικό συναίσθημα του Ελληνικού λαού ,που αποτελεί και θεμελιώδες ατομικό του δικαίωμα. προστατευόμενο από το διεθνές εθιμικό και συμβατικό δίκαιο, και συνεπώς, το κράτος δεν μπορεί και δεν δικαιούται να παρεμβαίνει , να προσδιορίζει ή να απαγορεύει την άσκησή του ή να επιβάλει θρησκευτικές διακρίσεις μεταξύ των θρησκευομένων, ή εύνοιες υπέρ άλλων θρησκευτικών μειοψηφιών ή αιρέσεων, ώστε να αποφεύγεται η εμπλοκή της κοσμικής με την θρησκευτική εξουσία, για την καλύτερη και απρόσκοπτη λειτουργία τους.
Τροποποίηση και ανασύνταξη του Άρθρου 4
Στο άρθρο 4 να τεθεί παράγραφος που να ορίζει ότι :
«Η ισότητα των Ελλήνων ενώπιον των Νόμων, προστατεύεται δια νόμου. Να τροποποιηθεί η παρ. 3 του άρθρου αυτού και να προστεθεί παράγραφος, η οποία να ορίζει ότι δεν μπορούν και δεν δικαιούνται να είναι ή να γίνουν Έλληνες όσοι στρέφονται κατά του Έθνους των Ελλήνων ,της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Ελλήνων πολιτών και ότι εκπίπτουν του «αξιώματος» να είναι Έλληνες, εφ’ όσον αποδειχθεί ότι η δράση των στο εσωτερικό ή το εξωτερικό, είχε βλαβερές συνέπειες για τη χώρα μας , πέρα από τις οποιεσδήποτε άλλες κυρώσεις, που μπορεί να συνεπάγεται η δραστηριότητά τους.
Να τεθεί παράγραφος που να ορίζει ότι, «Οι εύποροι έλληνες έχουν ηυξημένα καθήκοντα απέναντι της Ελλάδας και κυρίως αυτοί που ο πλουτισμός τους προέρχεται από δραστηριότητες που προέρχονται από παραχωρήσεις η εκχωρήσεις του Ελληνικού Κράτους.
Τροποποίηση Άρθρου 5.
Να τροποποιηθεί το άρθρο 5, και να τεθεί παράγραφος η οποία να ορίζει ότι : «Απαγορεύεται η παράνομη είσοδος αλλοδαπού στη χώρα μας και η παραμονή τους χωρίς άδεια από τις αρμόδιες αρχές.¨>>. Κανένας αλλοδαπός δεν παραμένει στη χώρα μας χωρίς να ασκεί κάποια ΄εργασία και χωρίς να συμβάλλει στην παραγωγική ανάπτυξη αυτής», πέραν εκείνων, που αποδεδειγμένως έρχονται για τουριστικούς λόγους, ως ο νόμος ορίζει.
Τροποποίηση Άρθρου 7.
Να τροποποιηθεί το άρθρο 7 και να τεθεί παράγραφος που να ορίζει ότι : « λόγω εξαχρείωσης των ηθών, αυξήσεως της εγκληματικότητας, του λαθρεμπορίου, των ναρκωτικών, των μεταναστών, των οικονομικών σκανδάλων και της κατάχρησης του δημοσίου χρήματος», επαναφέρεται η ποινή του θανάτου και μπορεί να επιβληθεί ανάλογα με το διαπραχθέν έγκλημα ..
Τροποποίηση Άρθρου 13
Να τροποποιηθεί και να ανασυνταχθεί το άρθρο 13 και να τεθεί παράγραφος η οποία να ορίζει ότι :«Όλοι οι Έλληνες αρτιμελείς και υγιείς, υπηρετούν στον Ελληνικό στρατό, ουδείς εξαιρείται ένεκα θρησκευτικών, πολιτικών, πνευματικών ή άλλων λόγων συνείδησης από την υποχρέωση να υπηρετήσει στον στρατό. Οι σωματικώς και ψυχικώς πάσχοντες πολίτες τοποθετούνται, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής τους θητείας, σε ανάλογες βοηθητικές υπηρεσίες. Όλοι οι Έλληνες υπηρετούν την θητεία τους μετά το λύκειο και σε κάθε περίπτωση μετά το 21ο έτος της ηλικίας τους. Όλοι οι Έλληνες που εκπληρώνουν τη στρατιωτική τους θητεία , στρατιωτική εκπαίδευση ετοιμότητας πολέμου. Όσοι εκ των Ελλήνων δεν υπηρετούν τη θητεία τους στον ελληνικό στρατό, στερούνται των δικαιωμάτων τους έναντι της πολιτείας και δη της άσκησης δημοσίου λειτουργήματος, ή ανάληψη δημοσίων έργων ή παροχών. Οι αλλοδαποί που επιθυμούν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια εφ’όσον είναι μέχρι 30 ετών, πρέπει προηγουμένως να υπηρετήσουν στις ένοπλες δυνάμεις ή εφ’όσον είναι μεγαλύτερης ηλικίας θα πρέπει να προσφέρουν κοινωνικό έργο σε ανάλογες δημόσιες ή κοινοτικές υπηρεσίες.
Η διάταξη αυτή θεωρείται αναγκαία, για να σταματήσει το αίσχος που γίνεται σήμερα, τα παιδιά των πλουσίων ή των πολιτικώς ισχυρών, , να αποφεύγουν να υπηρετούν στο στρατό, επικαλούμενοι χίλιους δύο λόγους, και κυρίως διαμονή ή σπουδές στο εξωτερικό.
Τροποποίηση του Άρθρου 14.
Στο άρθρο 14 θα πρέπει να τεθεί παράγραφος η οποία να ορίζει ότι : «Άτομα, ενώσεις προσώπων, ή νομικά πρόσωπα, δεν επιτρέπεται να συγκεντρώνουν δύναμη μέσω μαζικής ενημέρωσης, εντύπων, τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών σταθμών, κτλ. που φθάνουν στο επίπεδο μονοπώλησης της πληροφόρησης ή ενημέρωσης ενός σημαντικού αριθμού πληθυσμού της χώρας», σύμφωνα με τις εκάστοτε προβλέψεις του Νόμου.
Τροποποίηση του Άρθρου 16.
Στο άρθρο 16 να υπάρξει πρόβλεψη για δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση, χωρίς περιορισμούς που αντιστρατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο οιοσδήποτε περιορισμός η κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης επέρχεται εάν κι εφ’όσον υπονομεύει το Ελληνικό Κράτος η αντιστρατεύεται την Ελληνική παιδεία και τον Ελληνικό Πολιτισμό.
Τροποποίηση του Άρθρου 21.
Στο άρθρο 21 να τεθεί παράγραφος, η οποία να προβλέπει ότι : «Τα Ελληνόπουλα μέχρι την ηλικία των 21 ετών, εάν στερούνται της οικογενειακής τους προστασίας (οικονομικής, υγιεινής, πνευματικής παιδείας κ.τ.λ.) νόμιμα, ή μη, εξώγαμα η υιοθετημένα ., τελούν υπό την έμπρακτη και φροντίδα και προστασία του Κράτους ως ο Νόμος ορίζει και ειδικώτερα ,στην περίπτωση που το Κράτος δεν είναι σε θέση να τους παράσχει εργασία, εξ’ αντικειμενικών συνθηκών, υποχρεούται να παρέχει σε κάθε άνεργο, επίδομα ανεργίας ανάλογα με τα προστατευόμενα μέλη της οικογενείας του, και καθ’όλη τη διάρκεια της ανεργίας του, διαπιστωμένης από τα γραφεία ανεργίας.
Τροποποίηση του Άρθρου 22.
Στο άρθρο 22 να τεθεί παράγραφος η οποία να ορίζει ότι :
«Το Κράτος, εφ’ όσον δεν είναι σε θέση να παράσχει εργασία στους ανέργους και επιθυμούντες να εργασθούν, οφείλει να τους παράσχει τα βασικά οικονομικά μέσα για τη συντήρησή τους, ως ο Νόμος ορίζει».
Τροποποίηση Άρθρου 29.
Στο άρθρο 29 θα πρέπει η παρ. 2 να καταργηθεί, καθ’ όσον έρχεται σε αντίθεση με την ισονομία, ισοπολιτεία και την παροχή ίσων ευκαιριών στους Έλληνες και τούτο γιατί προβλέπει περί της οικονομικής ενισχύσεως των κομμάτων από το Κράτος, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ισότητας κτλ. των Ελλήνων, γιατί αυτό αποτελεί εύνοια και διάκριση μεταξύ εκείνων που έχουν ήδη ιδρύσει ή κληρονομήσει ένα κόμμα, από εκείνους που δεν έχουν, πλην όμως επιθυμούν να ασχοληθούν με τα κοινά. Επίσης η ενίσχυση των υπαρχόντων κομμάτων και μάλιστα των μεγαλυτέρων σε βάρος των νεοϊδρυομένων και των μικρών κομμάτων, πρέπει να καταργηθεί. Τέλος, η δημόσια τηλεόραση οφείλει να προβάλλει τις αρχές,τους σκοπούς και τις αξίες όλων των κομμάτων, εάν κι εφ’ όσον πληρούν τις προϋποθέσεις ιδρύσεώς των, μετά από ελεγκτική απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, όπως ορίζει ο Νόμος.
Θα πρέπει ακόμη να καταργηθούν όλες οι Συνταγματικές κές προβλέψεις περί «πολιτικών κομμάτων» και τούτο γιατί τα κόμματα :
α) Διαιρούν τον λαό, και υποδαυλίζουν το μεγάλο μειονέκτημα της Ελληνικής φυλής που είναι η διχόνοια και ο φθόνος. Ενώ όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι μεγαλουργούν.
β) Έχει επέλθει σύγκληση των κομματικών τους διαφορών, με την κατάρρευση των ιδεολογιών και την επικράτηση παγκοσμίως του φιλελευθερισμού, με τις διάφορες αποχρώσεις του..
γ) Η επικράτηση παγκοσμίως του Φιλελευθερισμού και η τεχνολογική επανάσταση, μπορούν να επιλύσουν καλύτερα τα προβλήματα των λαών, από τις συντεχνίες των πολιτικών κομμάτων.
δ) Τα κόμματα υπονομεύουν, το ένα τις προσπάθειες του άλλου και δημιουργούν διαλυτικές τάσεις στην κοινωνία τόσο της πόλης, όσο και του πιο μικρού χωριού.
ε) Η κομματική επιλογή, έρχεται σε αντίθεση με την αξιοκρατική, με συνέπεια να διοικούν οι ανάξιοι <σφογκοκολάριοι> του αρχηγού, του κόμματος και της κλίκας αντί να διοικούν οι άριστοι και
στ) Νοθεύουν με την παρεμβολή τους, την λαϊκή κυριαρχία, διαστρεβλώνουν τη βούληση του λαού και χάριν του κομματικού συμφέροντος, οδηγούν πολλές φορές σε ενέργειες αντίθετες προς τα συμφέροντα του έθνους και του λαού.
Τροποποίηση Άρθρου 30.
Στο άρθρο 30 να τροποποιηθεί η παράγραφος β που ορίζει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται από τη Βουλή και να τεθεί παράγραφος που να ορίζει ότι :
α) Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται από το Λαό.
β) Υποψήφιος Πρόεδρος μπορεί να είναι όποιος, 1) έχει κλείσει το 65ο έτος της ηλικίας του, και είναι υγιής σωματικά, ψυχικά και πνευματικά, σύμφωνα με τις γνωμοδοτήσεις των συγκεκριμένων ιατρικών οργάνων που ορίζει ο νόμος.
2) Είναι ήρωας επιθετικού πολέμου κατά της χώρας μας, αναγνωρισμένος με πράξη της Βουλής και έχει τα βασικά προσόντα υποψήφιου βουλευτή, και
3) είναι ευεργέτης της χώρας, αναγνωρισμένος με πράξη της Βουλής, και έχει τα βασικά προσόντα υποψήφιου βουλευτή.
Επίσης μπορεί να είναι υποψήφιος για Πρόεδρος της δημοκρατίας, όποιος έχει χρηματίσει αιρετός βουλευτής, ή Υπουργός ή Υφυπουργός Κοινοβουλευτικής Κυβερνήσεως, τουλάχιστον επί 5ετίαν και πληροί και τις προϋποθέσεις της παραγράφου β.
Με τα ανωτέρω προσόντα, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας : α) δεν θα μπορεί να εκλέγεται ο οιοσδήποτε ανίκανος, ασθενής τυχοδιώκτης ή δημαγωγός ή υποτελής κάποιων ξένων ή ντόπιων συμφερόντων και β) με τις αρμοδιότητες και εξουσίες που θα έχει, θα είναι σε θέση να εκτελεί τα καθήκοντά του, ως ρυθμιστής του πολιτεύματος.
Πέραν όλων των ανωτέρω, η άμεση εκλογή του Προέδρου από το λαό, θα έχει ως συνέπεια να προσδίδει στον Πρόεδρο ιδιαίτερο κύρος και σεβασμό και θα τον καθιστά «εξουσιαστή» των κομμάτων, κι όχι υποχείριό τους. Με την άμεση εκλογή του Προέδρου, θα αποφύγουμε : α) τον τυχόν «επηρεαζόμενο» Πρόεδρο που μπορεί να εκλέξει η περιστασιακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να κλείνει υπέρ αυτής , οσάκις θα καλείται να ασκήσει επιλεκτικά ,κάποιες ρυθμιστικές εξουσίες ή αρμοδιότητες. Του γιατί είναι ανθρώπινο να επηρεάζεται από τις εξαρτήσεις ή επιρροές του παρελθόντος, β) Με την άμεση εκλογή του Προέδρου από το λαό, θα αποφεύγεται η συναλλαγή μεταξύ κομμάτων και προσώπων. γ) με την άμεση εκλογή του Προέδρου θα αποφύγουμε, τις συναλλαγές προσώπων και συμφερόντων που φέρνουν τα πάνω-κάτω, για την εξασφάλιση ακόμη και μιας ψήφου, την οποίαν πολλές φορές αδέσμευτοι ή ανεξάρτητοι βουλευτές πωλούν αντί γενναίων παραχωρήσεων ή κι ακόμη χρηματικών ανταλλαγμάτων και τέλος δ) με την άμεση εκλογή του Προέδρου θα διασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία των θεσμών και θα αποφύγουμε φαινόμενα όπως κατά την εκλογή του κ. Σαρζετάκη, κατά την οποίαν ο τότε Πρόεδρος της Βουλής απαίτησε και άσκησε δικαιώματα διαφορετικών αξιωμάτων, σύμφωνα με τα κομματικά του συμφέροντα.
Τροποποίηση του Άρθρου 31.
Να ακυρωθεί η τελευταία παράγραφος του άρθρου 31.
Τροποποίηση του Άρθρου 32.
Το άρθρο 32 να τροποποιηθεί ώστε να προβλέπει, περί της αμέσου εκλογής του Προέδρου από το λαό, με γενικές εκλογές σε όλη την Επικράτεια .Πρόεδρος θα εκλέγεται αυτός που θα συγκεντρώνει την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, δηλ. το 60% των εκλογέων.
Στην περίπτωση που δεν συγκεντρώνει το ποσοστό αυτό, τότε επαναλαμβάνονται οι εκλογές και εκλέγεται αυτός που θα συγκεντρώνει το 50% + 1, αν και στην β΄ εκλογή δεν συγκεντρωθεί το ποσοστό αυτό 50% + 1, επαναλαμβάνονται οι εκλογές μεταξύ των δύο επικρατέστερων που όμως ο εκλεγείς θα πρέπει να συγκεντρώνει τουλάχιστον το 35% του εκλογικού σώματος, και της πλειοψηφίας της Βουλής, διαφορετικά αποσύρεται από την υποψηφιότητά του.
Τροποποίηση του Άρθρου 35.
Τροποποιείται το άρθρο 35 του Συν/τος, και τίθεται παράγραφος η οποία ορίζει ότι : Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνυπογράφει, όλες τις Κυβερνητικές πράξεις, οι οποίες δημοσιεύονται στό ΦΕΚ. Ουδεμία πράξη της Κυβέρνησης είναι έγκυρη χωρίς την υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός της χώρας αναδεικνύονται μόνον όσοι προέρχονται από γηγενείς ορθόδοξους Έλληνες γονείς, και τούτο γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να αναρριχηθούν στην εξουσία, ξένοι τυχοδιώκτες ή πρόσωπα προερχόμενα από τις εκατοντάδες χιλιάδων αλλοδαπούς που ζουν στη χώρα μας, ή οι απόγονοί τους, που όμως θα στερούνται ελληνικής συνείδησης.
Τροποποίηση του Άρθρου 51.
Να υπάρξει πρόβλεψη η οποία να ορίζει ότι :
«Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, είναι προαιρετική και όχι δια νόμου υποχρεωτική .>> Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος ,είναι ύπέρτατο ατομικό δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών και ταυτόχρονα εκπλήρωση ύψύστου καθήκοντος προς την Πατρίδα,ώστε η άσκησή του να γίνεται με πειθώ και όχι με την άσκηση του φόβου του Νόμου..
Τροποποίηση άρθρου 54
Το εκλογικό σύστημα πρέπει να είναι πάγιο ,πολλαπλών επιλογών και πλειοψηφικό. Οι εκλογικές περιφέρειες της χώρας είναι ίσες με τον αριθμό των βουλευτών. Ο πλειοψηφών σε κάθε εκλογική περιφέρεια εκλέγεται βουλευτής εφ’όσον συγκεντρώνει τουλάχιστον το 35% του όλου αριθμού του εκλογικού σώματος, άλλως ο σχετικώς πλειοψηφών έναντι των άλλων στη δεύτερη επαναληπτική εκλογική αναμέτρηση.
Οι βουλευτές εκτίθενται σε εκείνες τις εκλογικές περιφέρειες που κληρώνονται ανά τετραετία, για να εμποδίζεται η πελατειακή σχέση, και ο επηρεασμός του πλούτου η της πολιτικής δύναμης .
Τροποποίηση άρθρου 55
Οι βουλευτές πρέπει να έχουν τουλάχιστον ηλικία 35 ετών, επαγγελματική ενασχόληση και να είναι εκ γενετής Έλληνες, από Έλληνες γονείς ορθόδοξους και για όλη την διάρκεια της ζωής τους.
α) να έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις.
β) να έχουν τελειώσει ανώτερες σπουδές ή να έχουν μπει στην παραγωγική διαδικασία και θα έχουν καταξιωθεί από αυτή.
γ) Να αποφεύγεται η επιβολή, ή καλύτερα ο διορισμός των υιών του πολιτικού κατεστημένου, στην πολιτική ζωή της χώρας, πριν εκπληρωθούν οι ανωτέρω προϋποθέσεις, για να υπάρχει ισότητα στις ευκαιρίες με αυτούς, που δεν έχουν την πολιτική, οικονομική ή οικογενειακή υποστήριξη.
Το εκλογικό σύστημα, είναι πάγιο, συνταγματικώς κατοχυρωμένο, και πλειοψηφικό κατά περιφερείας, με ισοδύναμους κατά το δυνατόν εκλογικές περιφέρειες, από άποψη εκλογέων με ενιαίο ψηφοδέλτιο, πολλαπλών επιλογών.
Το πάγιο εκλογικό σύστημα πολλαπλής επιλογής , προσεγγίζει περισσότερο παντός άλλου την Αμεση Δημοκρατία, που είναι το ζητούμενο για κάθε χώρα και λαό για αυτό θα πρέπει μεταξύ των άλλων να προβλέπει :
α) το πλειοψηφικό σύστημα ΄με στενές εκλογικές περιφέρειες δηλ. η χώρα θα πρέπει να διαιρεθεί σε τόσες εκλογικές περιφέρειες, όσοι και οι βουλευτές της ή εν πάση περιπτώσει τα 3/4 των βουλευτών της, και σε κάθε περιφέρεια να γίνεται ο ανταγωνισμός των υποψηφίων για την έδρα.
β) Την αναλογική των πολλαπλών επιλογών δηλ. οι εκλογείς να έχουν το δικαίωμα να διαγράφουν όσους θέλουν από το ενιαίο ψηφοδέλτιο και να προσθέτουν όποιον θέλουν, έστω και μη υποψήφιο.
γ) Οι βουλευτές Επικρατείας θα πρέπει να αυξηθούν αρκετά για να υπάρχει η δυνατότητα επιλογής, προσωπικοτήτων που δεν κατέρχονται στις εκλογές. Η υπόδειξη των υποψηφίων της επικρατείας, γίνεται από τη Βουλή των αντιπροσώπων, που γνωρίζουν καλύτερα παντός άλλου ποιοι είναι άξιοι να εκτεθούν ως υποψήφιοι βουλευτές, και ποίοι οχι.
Άπαντες οι καθέξαντες δημόσιο λειτούργημα υπόκεινται στον δικαστικό έλεγχο, για τον τρόπο άσκησης της εξουσίας τους και για τον τρόπο απόκτησης των περιουσιακών τους στοιχείων .
Κατάργηση του Άρθρου 86.
Να καταργηθεί το άρθρο 86 και στη θέση της παραγ. 1 να τεθεί .: «Τα εγκλήματα, οικονομικά και μη των ασκούντων κατ εντολήν του λαού την εξουσία, που στρέφονται εναντίον του Έθνους των Ελλήνων, της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ελληνικού λαού, εξομοιώνονται με τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και δεν αμνηστεύονται ούτε παραγράφονται όσα χρόνια κι αν περάσουν».
Η δίωξη των υπευθύνων βουλευτών, υφυπουργών, υπουργών και Πρωθυπουργών για αδικήματα, αξιόποινες ή εγκληματικές πράξεις, όπως η ιδιοποίηση, η κλοπή ,ή κατάχρηση η υφαίρεσης του δημοσίου χρήματος κτλ. υπάγεται στην αρμοδιότητα των Εισαγγελικών αρχών της χώρας, όπως και κάθε άλλου απλού Έλληνα πολίτη. Η τιμωρία των πολιτικών και των ασκούντων δημόσιο λειτούργημα , εμπνέεται από το πνεύμα του Νόμου των αρχαίων Ελλήνων, για την τιμωρία των πολιτικών εκείνων, που με τις ενέργειές τους προκαλούν ζημία εις την χώρα. Η πρόβλεψης αυτή θα οδηγήσει στο ξεκαθάρισμα όλων αυτών των απατεώνων, των διεφθαρμένων και των ανικάνων που ασχολούνται με την πολιτική δηλ. με την ενασχόληση με τα κοινά, χωρίς να έχουν ήθος, εντιμότητα, αλτρουϊσμό και ικανότητα γιά την άσκηση του λειτουργήματος αυτού..
Η κλοπή η υπεξαίρεση και η κατάχρηση δημοσίου χρήματος, τιμωρείται ακόμη και με την ποινή του θανάτου, ανάλογα με το ύψος της προξενηθείσης ζημίας στο Δημόσιο και τον τρόπο η την χρησιμοποίηση ειδικής μεθόδου η τεχνασμάτων για την πρόκληση τού της εγκλήματικής πράξεως..
Τροποποίηση του άρθρου περί Ανάδειξης
και Συγκρότησης της Βουλής.
Να καταργηθεί το τμήμα Γ΄ του Συν/τος, προκειμένου να αναθεωρηθεί, τροποποιηθεί και επαναδιατυπωθεί στις κατωτέρω προβλέψεις του, περί Βουλής, η οποία θα πρέπει να διχοτομηθεί και να συγκροτηθεί σε δύο σώματα, Βουλή των Αντιπροσώπων και Βουλή Γερουσιαστών. Η ταυτόχρονη ιδιότητα βουλευτού και γερουσιαστού είναι ασυμβίβαστη. Η Βουλή και η Γερουσία συνεδριάζουν δημοσίως και χωριστά, πλην δύνανται για ορισμένα θέματα και κυρίως για θέματα άμυνας και ασφαλείας της χώρας να συνεδριάζουν και κεκλεισμένων των θυρών.
Η νομοθετική πρωτοβουλία ανήκει στον Πρόεδρο, στην Κυβέρνηση, στους βουλευτάς και τους γερουσιαστάς, και οι Νόμοι ψηφίζονται πρώτα από τη Βουλή, εν συνεχεία από τη Γερουσία και τέλος υπογράφονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.Η Βουλή και η Γερουσία, δεν δύναται να ψηφίζει νόμους άνευ της παρουσίας του ημίσεως πλέον ενός των μελών τους
Σε περίπτωση εξωτερικού ή αμυντικού πολέμου ή εμφυλίου σπαραγμού τα δύο σώματα μετά από απόφαση ενός εξ’αυτών, συνεδριάζουν από κοινού, ως Εθνική Συνέλευση και αποφασίζουν κατά πλειοψηφία.
Οι υποψήφιοι βουλευταί και γερουσιασταί προτείνονται, κατά περιφερείας από τους εκλογείς αυτής και εκλέγονται με τις προβλέψεις του συστήματος της πολλαπλής επιλογής, σύμφωνα με το Νόμο. Καταργείται η χρηματοδότηση των κομμάτων από τον Κρατικό προϋπολογισμό, και τούτο γιατί πρέπει να καταργηθεί ο θεσμός των πολιτικών κομμάτων. Η κατάργηση των πολιτικών κομμάτων με την εισαγωγή της υποδείξεως των υποψηφίων βουλευτών, υπό των εκλογέων των περιφερειών, οδηγεί στην καθαρή διασφάλιση του κοινοβουλευτικού συστήματος, που αποτελεί την γνήσια έκφραση της Λαϊκής Κυριαρχίας. Η παρεμβολή των κομμάτων φαλκιδεύει και διυλίζει την λαϊκή κυριαρχία,διασπά την κοινωνική συνοχή, υποδαυλιζει την διχόνοια και εξυπηρετεί κυρίως τα κομματικά συμφέροντα αντί για τα εθνικά.
Το σύνολο των εκλεγέντων βουλευτών και γερουσιαστών θα συνθέτει το Εθνικό Κοινοβούλιο.
Η πλειοψηφία των Βουλευτών, που θα διαμορφώνεται στο Κοινοβούλιο, χωρίς την κομματική παρέμβαση των Βουλευτών, που θα διασφαλίζει την λαϊκή κυριαρχία, την Εθνική Ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Μέσα από τη πλειοψηφία της Βουλής, η οποία θα διαμορφώνεται μετά από τις εκλογές και τις ομιλίες των μελών της, θα εκλέγονται και τα πρόσωπα που θα συνθέσουν την Κυβέρνηση. Δηλαδή τον Πρωθυπουργό, τους Υπουργούς και τα λοιπά στελέχη του Δημοσίου και των Οργανισμών Κοινής Ωφελείας.
